Id-dejta maħżuna fil-qalba tal-ħajja ta’ 55 sena ġġib għarfien ġdid dwar il-livelli atmosferiċi ta’ una molekula li tista’ taffettwa b’mod sinifikanti fil-ħin u fil-klima.
El sulfuro de dimetilo (C2H6S) huwa una pequeña molécula liberada mill-fitoplancton fl-oċean, li jista’ jwettaq gran paper fir-regolamentazzjoni tal-klima ta’ la Tierra. Favorece la formación de clouds fuq il-mar, ya menudo se le denomina «gass anti-efecto invernadero», ya que las clouds jimblokka r-radjazzjoni solari u jnaqqas it-temperatura tal-superficie tal-mar. Sin embargo, al menos parte del calor imblokkat quedar retenido en la atmósfera, por lo que l-effetti jistgħu jkunu kumplessi.
Investigadores de la Universidad de Hokkaido han hallado indicios de un aumento de las emisiones de sulfuro de dimetilo vinculado al retroceso del hielo marino de Groenlandia a medida que se calienta el planeta. Sus conclusions se jippubblikaw fir-rivista Communications Earth & Environment.
Los estudios de modelización sugieren desde hace tiempo que la disminución del hielo marino del Ártico jista' jwassal għal żieda fl-emissjonijiet ta' dimetilsulfuro, iżda ma existían pruebas directas de ello. Il-professur adjunto Sumito Matoba u s-sus colegas huma inferjuri tal-livelli ta' sulfuro de dimetilo a lo largo de 55 años cuantificando el compuesto relacionado, el ácido metano sulfónico (MSA), en muestras de núcleos de hielo de la capa de hielo del sudeste de Groenlandia. .
L-MSA se jipproduċi direttament minn fuq id-dimetilsulfuro, li jservi bħala reġistrazzjoni stabbli tal-livelli tad-dimetilsulfuro. Dan il-proċess forma parti minn serje ta' interazzjonijiet kimiċi bejn aerosoles fl-atmosfera.
El equipo, li jinkludi investigaturi tal-Università ta’ Nagoya u tal-Aġenzija tal-Esplorazzjoni Aeroespacial tal-Ġappun, reconstruyó el flujo anual y estacional de MSA mill-1960 sal-2014, b’riżoluzzjoni mensual. Il-livelli annwali tal-MSA jnaqqsu mill-1960 sa l-2001, iżda jiżdiedu notevolment mill-2002.
«Descubrimos que los flujos de MSA ta’ Lulju a Settembru ġew de tres a six times Mayores between 2002 and 2014 that entre 1972 and 2001», stqarr Matoba f’un comunicado. «Lo atribuimos al retroceso más temprano del hielo marino fl-aħħar snin».
Las pruebas de apoyo provienen de datos satelitales que han monitoreado los niveles del crucial pigmento verde clorofila-a, li jassorbu la luz solar, en los mares circundantes. La clorofila-a sirve como indicador de la abundancia de fitoplancton, que a su vez should correlacionarse bien con la cantidad de dimetilsulfuro liberado por el fitoplancton.
It-temperaturi tal-Artiku qed jiżdiedu d-doppju tal-ħeffa li l-midja globali, u l-estensjoni tal-ħieles marini estacionals fis-sajf naqsu drásticament fl-aħħar snin. Dan iżid il-kwantità ta' dawl li jinċidi fl-oċean u jiffavorixxi t-tkabbir tal-fitoplancton.
Għalkemm l-aħħar riżultati ta' l-equipo ta' Hokkaido jaslu għal konferma importanti tal-livelli li jinbidlu ta' dimetilsulfuro, Matoba subraya li huwa meħtieġ un segwitu kontinwu għal żmien twil ta' l-aerosoles. "Esto será esencial para seguir el impacto actual, y predecir el futuro, de las emisiones de sulfuro de dimetilo en el clima global", tgħid.
Sors: https://www.elpais.cr